تبیین دعای بیست و پنجم از صحیفه سجادیه و دلالت های تربیتی آن
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکتری قرآن و علوم تربیتی
چکیده
این مقاله باهدف تبیین و تحلیلتربیتی دعای بیست و پنجم از صحیفه سجادیه امام زین‌العابدین (ع) انجام‌گرفته است. این دعا از نوع نیایشهای تعلیمی و تربیتی در موضوع فرزند و تربیت آن است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و استنتاجی است. این دعای مبارک به مهمترین عناصر و مؤلفه‌های دخیل در نظام تربیت اسلامی اشاره‌کرده است. برخی از این مؤلفه‌ها عبارتند از: مبانی تربیت (مبانیالهیاتی، هستی‌شناسی، انسانشناسی، معرفتشناسی و ارزششناسی)، ساحات و ابعاد تربیت، مراحل، عوامل، موانع و روشهای تربیت. همچنین تأکید بر اهمیت خانواده، فرزندآوری و کارکرد خانواده و نسل سالم برای جامعه. درک پیام‌های تربیتی و معنوی امام سجاد (ع). بازخوانی دعای بیست و پنجم بر اساس نیازهای نسل موجود، درک اهمیت تربیت فرزند، نقش مهم نیرو سرمایه انسانی در جوامع، نگاه عبرت‌آموز به گذشته و تصمیمگیری برای آینده، درک منسجم از مجموع عناصر دخیل در تربیت، بخشی از اهداف این پژوهش است. برخی از یافتههای پژوهش از قرار ذیل است: تربیت از منظر امام سجاد (ع) باید توحید محور باشد. بقای نسل سالم، همراه با کارکردهای آن جزو پیش‌نیازهای جامعهای سالم است. تربیت اعتدال محور که سبب رشد متوازن در همه ساحات و ابعاد و با نگاه به همه عناصر دخیل در تربیت باشد، از پیش‌نیازهای جامعه متمدن و اسلامی است؛ چنانچه توجه به نیازهای اساسی افراد، بخشی از فرایند تربیت است.
کلیدواژه‌ها
)