از آنجای که تربیت فرایندی جامع و کامل است، در این فرایند باید به تمام زوایای وجود انسانی و همه استعدادها و تواناییهای طبیعی و فطری او توجه شود و برای رشد، پرورش و هدایت آنها برنامهریزی گردد. ازجمله باید تربیت جنسی بهعنوان ساحتی مهم از ساحتهای تربیت موردتوجه قرار گیرد و برای ارضا، هدایت و جهت دادن غریزه جنسی، شناخت و آگاهیهای جامع و راهکارهای واقعبینانه ارائه شود. بر این اساس، چنین میکند که فرایند تربیت با چشمپوشی از تربیت جنسی، ناکارآمد، ناقص و بیثمر است؛ بنابراین، نگاه صحیح و واقعبینانه به غریزه جنسی و ارضا، هدایت و جهتدهی آن، عاملی در راه تکمیل و تکامل و سعادت فرد و راهکاری برای پیشرفت و ارتقای معنوی جامعه بشری است، اما برخورد ناصواب و رفتار نامناسب با آن و پیمودن راه افراط و آزادی جنسی یا راه تفریط و سرکوب، بیشک آسایش و آرامش را زایل و سلامت جسم و جان و سعادت و کمال انسان را تباه و جامعه بشری را با چالشهای فراوان مواجه میسازد. پرداختن به تربیت جنسی در عصر حاضر از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است؛ زیرا در دهههای اخیر، پیشرفت تمدن مادی و فناوری و گسترش شبکههای اطلاعرسانی و وسایل ارتباطجمعی و شیوع ابزار برانگیزاننده جنسی، آنهم با تعلیم و تربیت سکولاریسم، حیات جامعه را با مخاطره جدی مواجه و هرروز این مشکل را عمیقتر میسازد. این تحقیق با روش تحلیلی تفسیری متون فقهی و باهدف تبیین وظایف والدین در تربیت جنسی فرزندان صورت گرفته است.نوشتار حاضر درصدد بررسی و تبیین فقهی سؤالاتی درباره تربیت جنسی فرزندان و وظایف والدین دراینباره است.