تربیت کریمانه در انسان‌شناسی اسلامی و آثار تربیتی آن
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکتری قرآن وعلوم تربیتی
چکیده
تربیت کریمانه که شیوه خاص ارتباطی بین مربی و متربی در انسان‌شناسی اسلامی بوده و از مهم‌ترین مؤثر در نظام حقوقی اخلاقی قلمداد می‌گردد، موردتوجه این پژوهش است. ضرورت توجه به روابط بین مربی و متربی بر اساس اهداف تعلیم و تربیت از یک‌سو و تمایل ذاتی و فطری به کسب کرامت و حفظ عزت‌نفس و احساس ارزشمندی از سوی دیگر، تعلیم و تربیت را به این روش تربیتی خاص سوق می‌دهد تا این احساس را در متربی بیدار و استمرار آن را تضمین کند.
این روش با محور قرار دادن کرامت و پیامدها و کاربرد آن، می‌تواند در تحکیم و توسعه شخصیت متربی از طریق بزرگ‌مداری و تقویت عزت‌نفس، مؤثر بوده و خود مبنای بر تربیت و اهداف آن در زندگی فردی و اجتماعی باشد. در همین راستا و باهدف آشنایی باتربیت کریمانه این مقاله ضمن بررسی مفهوم کرامت و جایگاه و ضرورت آن در انسان‌شناسی اسلامی، ابتدا به تبیین پیامدهای کرامت نفس به‌عنوان یک روش تربیتی پرداخته و سپس به شیوه‌های ظهور و تقویت آن در نظام تربیتی می‌پردازد و درنهایت به برخی آثار تربیتی آن اشاره خواهد کرد. این روش می‌تواند در زندگی فردی و اجتماعی متربی تأثیرگذار باشد.
این روش با محور قرار دادن کرامت و پیامدها و کاربرد آن، می‌تواند در تحکیم و توسعه شخصیت متربی از طریق بزرگ‌مداری و تقویت عزت‌نفس، مؤثر بوده و خود مبنای بر تربیت و اهداف آن در زندگی فردی و اجتماعی باشد. در همین راستا و باهدف آشنایی باتربیت کریمانه این مقاله ضمن بررسی مفهوم کرامت و جایگاه و ضرورت آن در انسان‌شناسی اسلامی، ابتدا به تبیین پیامدهای کرامت نفس به‌عنوان یک روش تربیتی پرداخته و سپس به شیوه‌های ظهور و تقویت آن در نظام تربیتی می‌پردازد و درنهایت به برخی آثار تربیتی آن اشاره خواهد کرد. این روش می‌تواند در زندگی فردی و اجتماعی متربی تأثیرگذار باشد.
کلیدواژه‌ها
)